2005-02-25 Elgeta

Estitxu Arozena, Sebastian Lizaso

E. Arozena:
Nere izena beti eman dut
bateko eta besteko;
adina badut gurasoaren
etxetikan joateko.
Seguru aita aritzen dela
tranpetan denen antzeko
baina ziur berak egiten dula
niri ez egokitzeko. (bis)

S. Lizaso:
Hara alaba zozketarekin
al dezu buruhaustea?
Hori zortean esku dagola
nahi dut adieraztea;
zure morroi ta neskame gara
ni ta nire emaztea;
lehen etxe baten agintzen dezu
zertako dezu bestea? (bis)

E. Arozena: Ez da errexa aitan ahotik
holakoak aditzea
bere ondoan pasatua dut
elkar bizitza luzea
ta mahai gainean jarritakoa
baldin bada agintzea
zuk herri osoan agintzen duzu
zertako duzu etxea? (bis)

S. Lizaso: Udaletxeko langilea naiz
ene alaba maitea
baina hala ere ez dut posible
zorteai eragitea
ta nere esku ez dago ezer
komeni da jakitea:
ni neuk ere poz hartuko nuke
etxetik aldegitea. (bis)

E. Arozena: Zure hitzetan nabaritzen da
gazteekiko inbidia.
Badakit ziur ni joatea
ez litzakeela oparia
poztu egingo zinatekeela
nolako aho haundia!
Negar egingo zenuke eta
ez zen lehenengo aldia. (bis)

S. Lizaso: Barkatu baina orain ez nago
garai bateko trantzean;
sentibera ta malko haundiak
utziak dauzkat atzean.
Ahal baldin bada tranpa pixka bat
eginez udaletxean
etxe berrira ni neu joango naiz
ta zeu gelditu etxean. (bis)