1992-05-29 Azpeitia

Joxe Agirre, Sebastian Lizaso

J.Agirre:
Holako zirkorikan
inoiz egundaino,
ez nuan nik ikusi
behin'e oraindaino,
gainean ibiltzeko
hoinbeste enpeino,
azpikua finago
gainekua baino.
S.Lizaso:
Joxe, neri begira
harrituta zaude,
maleziak baidauka
hainbeste mesede,
kostata baina egin naiz
zaldiaren jabe,
Xoxotera nijua
ta nekatu gabe.
J.Agirre:
Holaxe segitzeko
dezu esperantza,
beiratuta ez nion hartu
jinetean antza,
zaldi gaixuak bazun
izardi ta patza,
harek eraman zuen
kargamentu latza!
S.Lizaso:
Nekatzen ez dan batek
beti umorea,
bidaia egin nahi nun
eta dotorea,
zuk diozu zaldiak
eman du berea,
beraz nekatu bada
nun da tratorea?
J.Agirre:
Tratorea balego
zaldiantzat ditxa,
ez zuan aterako
horrenbeste pitza,
hau berau bai zaldia
ematen det hitza,
pasta bat jarri eta
makala ez balitza.
S.Lizaso:
Zaldi gainean banaiz
harro edo lainez,
ta Joxe zu begira
sinistu ezinez,
ta zaldiak jo badu,
aitortzen det zinez,
gosaia emaidazu,
segiko det oinez.
J.Agirre:
Oinez joateko zuk
daukazu kupira,
hobe dezu egitea
laister erretira,
sasiak astinduaz
eon nintzan begira,
hau pasa zan tokian
behiak pasako'ira.
S.Lizaso:
Zer histori pasa dan
Joxek du azaldu,
kale umeak ez du
esperantzik galdu,
lehenez gainera honi
gaur lanak ugaldu,
zuk sasiak astindu,
nik berriz zapaldu.